Locked Wielkanocne Ciekawostki

Ksiezniczka. · May 25

Wielkanoc jest to najważniejsze święto w kalendarzu liturgicznym, które w szczególności przeżywają katolicy. Z Wielkanocą wiąże się wiele tradycji, które wszyscy znamy - chodzenie ze święconką do kościoła, śmigus-dyngus, malowanie pisanek. Prócz tradycji istnieje również wiele ciekawych faktów na temat tego święta. Posiadając choć chwilę wolnego, przygotowałam dla was parę ciekawostek Wielkanocach.

Wielkanoc jest najstarszym świętem chrześcijańskim. Obchodzona jest od drugiego wieku naszej ery. Co ciekawe, tradycyjnie, Wielkanoc zaczyna się już w Wielką Sobotę po zachodzie słońca.

Data Wielkanocy wyznaczana jest na podstawie faz księżyca. Wypada zawsze w pierwszą niedzielę po wiosennej pełni księżyca.

Nazwa Wielkanocy w języku angielskim to Easter. Wywodzi się od tekstu zapisanego przez 7-wiecznego zakonnika, który wspomniał, że Anglicy nazywają kwiecień “miesiącem bogini Eostre”.

Wielki Post to 6 tygodni wyrzeczeń, w tym rezygnacja z pokarmów mięsnych. Śledź był częścią jadłospisu wielkopostnego. Gdy czas wstrzemięźliwości dobiegał końca, lud karał nieszczęsną rybę „za wyganianie mięsa”, przybijając ją do drzewa.

Poświęcona palma zapewnia zdrowie i szczęście całej rodzinie. Dekorowano nimi domy, by odganiały wszelkie nieszczęścia. Po poświęcaniu palm, delikatnie bito nimi domowników „na szczęście”.

Połknięcie bazi miało strzec nas przed chorobami, a nawet wywróżyć urodę i bogactwo!

Pierwsza koszyki wielkanocne przypominały ptasie gniazda!

Przedświąteczne porządki służyły wymiataniu zimy, chorób, nieszczęścia.

Dawniej błogosławiono wszystkie dania spożywane podczas świątecznej uczty. Z tego też względu pokarmy święcono w domach, a nie w kościele.

W koszyczku powinno znaleźć się 7 rzeczy!

chleb oznacza ciało Chrystusa,
jajko nowe życie i pokonanie śmierci,
sól przepędza zło,
wędliny/kiełbasy to zdrowie, dostatek i płodność,
ser/masło jest znakiem pojednania człowieka z przyrodą i dobrobytu,
chrzan jest symbolem siły fizycznej oraz goryczy męki pańskiej,
ciasto (babka) – doskonałości i umiejętności.

Mazurek to nagroda, którą się je po czterdziestu dniach Wielkiego Postu.

Ciasto o stożkowym kształcie, zawdzięcza swoją nazwę podobieństwu do kolistych spódnic, ubieranych od święta przez starsze kobiety na wsiach.Dawniej, gdy gospodynie zaczynały wielkie wypiekanie babek wielkanocnych, zamykały kuchnię na klucz, by nikt obcy nie mógł zaszkodzić wypiekowi. Wyjęta z pieca baba stygła na puchowej pierzynie, a w kuchni mówiono szeptem, dopóki ciasto nie ostygło całkowicie.

Baranek symbolizuje Chrystusa. To obowiązkowy element święconki. Początkowo wykonywano go z chleba.

Zajączek Wielkanocny symbolizuje nowe życie – odradzającą się ziemię i nadchodzącą wiosnę. Jest również symbolem płodności.

Dawniej, przed rozpoczęciem wielkanocnej uczty, zjadano korzeń chrzanu, który miał uchronić przybyłych gości przed bólem żołądka.

Kiedyś jedzenie jajek w okresie Wielkanocy było zakazane przez Kościół! Zakaz ten cofnięto jednak w XII wieku.

Zwyczaj malowania jajek na Wielkanoc zapoczątkowała Maria Magdalena. Polska legenda mówi, że kamienie, którymi ukamienowano świętego Szczepana, zamieniły się w czerwone jajka. Jajka stanowią początek życia.

Według jednej z przypowieści, gdy uradowana po zmartwychwstaniu Jezusa Maria Magdalena wróciła do domu, zauważyła, że wszystkie jajka stały się czerwone. Wydarzenie to sprawiło, że czerwony kolor zaczął symbolizować Zmartwychwstanie. Niegdyś, wyłącznie na taki właśnie kolor malowano wszystkie jajka na święta.

Dawniej wyłącznie kobiety malowały wielkanocne jaja. Mężczyźni nie mogli nawet wchodzić do pomieszczenia, w którym zdobiono jajka, bo mogliby rzucić urok na kolorowe pisanki.

Kiedyś ciężko było zakupić w sklepach barwniki do jajek. Barwienie odbywało się metodami naturalnymi. W tym celu używano łupinek cebuli, kory drzewa, płatków kwiatów, kawy i soków. Naturalne barwniki w dalszym ciągu są popularne, szczególnie w Polsce.

Zanim doszło do połączenia, śmigus i dyngus były osobnymi zwyczajami wielkanocnymi. Śmigus polegał na smaganiu palemkami lub wierzbowymi gałązkami po nogach. Z kolei dyngusem zwano zwyczaj polegający na oblewaniu wodą tych osób, które nie podarowały komuś kolorowej pisanki. W ten sposób witano wiosnę. Z czasem na wsiach wprowadzono nowe zasady zabawy: młodzi chłopcy oblewali panny na wydaniu.